MIKEL LABOARI

Burlatako Askatasuna institutuan, olerkiak, musika, dantza... lagun, guk ere, ikasle eta irakasleok, omenaldi xume bat eskaini genion Mikel Laboari. Nik bertsoz egin nion omen.

1.- Errekastoen akordeekin

zirikatzean zoria

Goizuetako mendi gainetan

lanbrotu zait memoria;

Mikel zu zera udazkeneko

nostalgiaren adar bereko

azken hosto eroria,

udaberrian dagoeneko

negua inork baino hobeto

kantatzen duen txoria.

2.-Zure ahotsa heltzean bihotz

urratuenetaraino,

zer minagorik izarren hautsa

kantu bihurtzea baino?

Ez dolu kanpai, ez barne salto;

ez gau eresi, ez negar malko...

ametsa zorion laño;

ez, heriotza hau ez delako

bizitzan bertan gauzatutako

lekualdatze bat baino.

3.- Mamu-itzalak goxatu ditu

benta zaharreko beroak,

iraganaren zilbor-hestean

amesti darrai geroak.

Lurrundutako printzen omenez,

egunsentiko mantu onenez,

zain gauzka haize hegoak;

bake zantzuen itxaropenez

ihes betea zilegi denez,

zabal ditzagun hegoak!

Doinua: Izarren hautsa.